“kiedyś”

Kiedyś radość była czymś innym,
Ludzie inaczej się uśmiechali,
Serdeczniejsi, radośniejsi,
Oni wszyscy się kochali.

Dzień dobry, do widzenia- bez wyjątku,
Czy na drodze, czy na polu,
Wszystkim braciom cześć,

Witaj niepokoju!

Czy mam mówić, czy nie mówić?
Czy mnie znają, czy nie znają?
Czy mnie lubią, czy nie lubią?
Może mnie za wroga mają?

Chciałabym pogadać,
Lecz ty patrzysz w ekran,
Gdy coś mówię:
Dalej klikasz,
Przytakujesz,
Niby słuchasz.

Ogarnij się istoto nieludzka!
Bądź człowiekiem!

Gdzie się skryły uczucia,
Radość z małych rzeczy,
Zapał nie do zabicia,
Chęci przygód, przeżyć?

Coś zepsuło świat,
Więzi międzyludzkie,
Wszystko szybciej, łatwiej,
Zgubić się tu idzie.

Ja wolę powoli,
Żywić się szczęściem,
Nie biec za niczym,
Oddychać powietrzem.


– N.Z-

Wszystkie materiały zamieszczone na tej stronie są chronione prawem autorskim. Kopiowanie lub wykorzystywanie bez zgody autora jest zabronione.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *